Przy ustalaniu podatku od nieruchomości decydują dane wynikające z ewidencji gruntów i budynków. Dopóki zapis w niej nie zostanie zmieniony, jego treść jest dla organu podatkowego wiążąca

Tak postanowił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w wyroku z 30 czerwca 2010 r., I SA/Ke 325/10

Prezydent miasta ustalił na nazwiska S.M., S.N., J.M. i A.F. podatek od nieruchomości. Za podstawę ustalenia podatku przyjął dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Wykazana w niej nieruchomość stanowi współwłasność A.F., S.N., S.M. oraz J.M.

Nieruchomość podlega opodatkowaniu w odrębnej decyzji podatkowej na nazwiska wszystkich współwłaścicieli, których ustalone zobowiązanie obciąża solidarnie. SKO stwierdziło, że treść art. 3 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych wskazuje osoby, które mogą być podatnikami podatku od nieruchomości.

Wśród wymienionych w tych przepisach podmiotów nie są ujęci zarządcy nieruchomości, w związku z czym organ podatkowy nie miał prawnego upoważnienia do obciążenia podatkiem M K, będącego zarządcą spornej nieruchomości.

Sprawa trafiła do sądu.

WSA stwierdził, że skarga jest niezasadna.

Przypomniał, że podstawą do wymiaru podatków, zgodnie z art. 21 ust.1 ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne – stanowią dane wynikające z ewidencji gruntów i budynków. Przepis ten nie przewiduje wyjątków, w związku z tym organ podatkowy nie ma podstaw do pomijania tych danych w prowadzonym postępowaniu podatkowym.

Dane zawarte w ewidencji mają walor dokumentu urzędowego, o którym mowa w art. 194 ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem stanowią one dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone.

Kategorie podmiotów, na których ciąży obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości, zawiera natomiast art. 3 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Stosownie do treści tego przepisu podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej będące właścicielami gruntów, posiadaczami samoistnymi, nieruchomości lub obiektów budowlanych, użytkownikami wieczystymi gruntów, posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego.

Jeżeli nieruchomość lub obiekt budowlany stanowi współwłasność lub znajduje się w posiadaniu dwóch lub więcej podmiotów, to stanowi odrębny przedmiot opodatkowania, a obowiązek podatkowy od nieruchomości lub obiektu budowlanego ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach lub posiadaczach.

Dane w ewidencji zmienia starosta, a nie organ podatkowy

Organy prawidłowo uznały, że zobowiązanie w podatku od nieruchomości ciąży na osobach fizycznych będących współwłaścicielami nieruchomości.

Natomiast powoływanie się przez S.M. w postępowaniu podatkowym, że nie jest właścicielem opodatkowanej nieruchomości, nie jest zasadne. Istotne dla orzeczenia w przedmiocie podatku są bowiem tylko zapisy wynikające z ewidencji.

źródło - [Rzeczpospolita - Nieruchomości z dnia 23-07-2010]