W każdym przypadku, gdy dane zawarte w deklaracji czy informacji złożonej przez podatnika są niezgodne z danymi wynikającymi z ewidencji, rozstrzygające znaczenie dla opodatkowania gruntów mają zapisy z ewidencji

Tak postanowił Wojewódzki Sąd Admnistracyjny w Kielcach w wyroku z 24 września 2010 r., I SA/Ke 431/10

Samorządowe kolegium odwoławcze utrzymało w mocy decyzję burmistrza gminy w sprawie ustalenia solidarnie J.K., M.K. oraz A.K. łącznego zobowiązania pieniężnego na rok 2010. Opodatkowaniem objęto budynek mieszkalny.

W uzasadnieniu decyzji SKO wskazało na art. 21 prawa geodezyjnego i kartograficznego i wyjaśniło, że podatek od nieruchomości, rolny i leśny ustalany jest w oparciu o dane wynikające z ewidencji gruntów i budynków co do kwalifikacji tych gruntów oraz ich powierzchni, które to dane są wiążące dla organu podatkowego.

Sprawa trafiła na wokandę sądu.

WSA stwierdził, że skarga nie jest zasadna.

Spór w sprawie dotyczy kręgu osób zobowiązanych do zapłaty łącznego zobowiązania pieniężnego. Skarżący kwestionuje dane zawarte w ewidencji gruntów, twierdząc, że jest jedynym zobowiązanym do zapłaty, gdyż tylko on jest właścicielem przedmiotów objętych łącznym zobowiązaniem pieniężnym.

Organ natomiast stoi na stanowisku, że w zakresie wymiaru podatku jest związany wyłącznie danymi wynikającymi z ewidencji, a z tej wynika, że zobowiązanymi są solidarnie trzy podmioty.

Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków mają walor dokumentu urzędowego, stanowią więc dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych ewidencja gruntów i budynków jest niewątpliwie urzędowym źródłem informacji faktycznych wykorzystywanych w postępowaniach administracyjnych i w każdym przypadku, gdy dane zawarte w deklaracji czy informacji złożonej przez podatnika są niezgodne z danymi wynikającymi z ewidencji, rozstrzygające znaczenie dla opodatkowania gruntów mają zapisy wynikające z ewidencji (wyrok NSA z 15 kwietnia 2008 r., II FSK 372/07).

W tej sprawie krąg osób zobowiązanych został ustalony w oparciu o dane zawarte w ewidencji gruntów, które są wiążące dla organu. Organy podatkowe nie są bowiem uprawnione do przyjęcia innych danych, niż wskazane w ewidencji gruntów.

Co więcej, nie jest także możliwe w postępowaniu podatkowym przeprowadzenie postępowania zmieniającego dane zawarte w tej ewidencji. Podważenie tych zapisów może nastąpić tylko w odpowiednim trybie, przed uprawnionymi organami administracji.

Art. 23 prawa geodezyjnego i kartograficznego mówi, że właściwe organy, sądy i kancelarie notarialne przesyłają staroście odpisy prawomocnych decyzji i orzeczeń oraz odpisy aktów notarialnych, z których wynikają zmiany danych objętych ewidencją gruntów i budynków, w terminie 30 dni od dnia uprawomocnienia się decyzji, orzeczenia lub sporządzenia aktu notarialnego. Podstawy zmiany wpisu nie stanowi natomiast sam wniosek czy oświadczenie osoby informującej o zmianie.

źródło - [Rzeczpospolita - Nieruchomości z dnia 19-10-2010]